گلخانه‌داری که «استوا» را به همدان آورد/ تولید میوه گرمسیری در زمهریر!
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۸۹۰۵۰
خبرگزاری فارس-همدان، سولماز عنایتی: آرام و سلانه سلانه پا روی مخمل یکدست سبز گذاشتم و چشمم را نوازش دادم، مسیر باریک است و رویایی. پرسه میان جدال سبزگونه‌های تیره و روشن تنهایی‌ام را قلقلک می‌دهد و هوای زندگی به سرم می‌زند، انگاری زمین و زمان در حصار سازه‌های نو رنگ حیات گرفته و آواز سرزندگی سر داده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
راستی راستی پاییز فصل عاشقی است حتی کنج گلخانه یکدست زندگی آقای قمری که بدجور چشمانم را گرفته، اینجا به وقت ماه آخر پاییز بین جورچین کلمات دنبال سبزی می‌گردم که زرد می‌شود و تولدی از نو رقم می‌خورد و به ثمر می‌نشیند. جای شما خالی، اینجا کرور کرور «می‌شود» در سرمای بی‌حد و حصر همدان خیمه زده بر گلخانه استوایی‌اش و باز هم کرور کرور «توانستن» از آن سوی دنیا به این سوی دنیا رنگ واقعیت گرفته است.
خط استوا تا همدان بالا آمد
ادامه توصیف گلخانه استوایی در زمهریر همدان را به «ابوالقاسم قمری» می‌سپارم، گلخانه‌داری که برای نخستین بار در غرب کشور کاری کرده کارستان؛ او کنار درختان میوه‌های ریز و درشت استوایی می‌ایستد و سکان گپ‌وگفت را دست می‌گیرد و می‌گوید: «گلخانه میوه استوایی در کشور به تعداد انگشتان دست است و در غرب کشور هم اصلا گلخانه میوه‌های استوایی احداث نشده بود تا اینکه تصمیم گرفتم میوه‌هایی مثل پاپایا، موز و رزبری را در گلخانه‌ای به وسعت ۵ هزار مترمربع تولید کنم. اتفاقی که برای اولین بار در غرب کشور رخ داد و باغ گلخانه میوه‌های استوایی با شکل و شمایل میوه‌های گرمسیری در کبودرآهنگ آغاز به کار کرد».
آقای قمری قصه پا گرفتن تولیداتی چون پاپایا را گره می‌زند به دوران بازنشستگی‌اش و ادامه می‌دهد: «رشته تحصیلی‌ام مکانیک است و بازنشسته نیروگاه شهید مفتح همدان هستم، دورادور با کشاورزی سنتی آشنایی داشتم اما گلخانه‌داری نه! به وقت بازنشستگی فرمایشات حضرت آقا درباره تولید را سرلوحه کارم قرار دادم و تصمیم گرفتم تولید را پیشه کنم، این طوری اضافه بر ایجاد شغل، نیاز کشور را هم برآورده می‌کنم.
با وجود کمبود منابع آبی و خاکی تولید در گلخانه به ذهنم رسید و در این باب به طور گسترده اطلاعات کسب کردم و مطالعه انجام دادم، در نهایت تحقیقات عملیاتی شد و سال ۹۷ گلخانه فلفل دلمه‌ای با روش هیدروپونیک احداث کردم. روشی که در بستر گلدانی کاشت انجام می‌شود تا خاک و آب کمتری صرف شود، این روش فواید زیادی دارد مثل صرفه‌جویی در مصرف آب و خاک و جلوگیری از انتقال آفات.
سال ۹۸ و ۹۹ هم فلفل دلمه‌ای کشت و به بازار صادراتی ارسال کردم، اما اواخر سال ۹۹ صادرات با مشکلاتی مواجه شد و محصول درجه یک ما به فروش نرفت و ضرر و زیانی بالغ بر ۲ میلیارد تومان در پی داشت.
توقف صادرات و نابسامانی بازار باعث شد ضرر سنگینی به بار بیاید و به اصطلاح عامیانه کمرم شکست، هرچند اگر الگوی کشت در گلخانه‌ها مدنظر بود و از طریق متولیان ابلاغ می‌‌شد گلخانه‌داران کمتر دچار ضرر و زیان می‌شدند و عرضه و تقاضا با هم برابری می‌کرد.
بالاخره این خسارت مالی سبب شد کشت صیفی‌جات را کنار بگذارم و محصولات باغی را در ذهن بپرورانم. با یک جرقه محصولات استوایی را انتخاب کردم چون زودتر به ثمر می‌نشیند و بدون معطلی وارد فاز آزمایشگاهی تولید شدم، کاری که با موفقیت روبرو شد».
کار نشد ندارد؛ پاپایا در همدان
این تولیدکننده توانمند بی‌هول و ولا شکست را به باور «می‌توانم» و شروع کار جدید پیوند می‌دهد و کاری نشدنی را به جریان می‌اندازد، او قدم به قدم تولید میوه‌های استوایی را ترسیم می‌کند و می‌گوید: «در گام اول رزبری، بلوبری، گوجی‌بری، انبه و موز کشت کردم و نتیجه گرفتم به تعبیری جواب دلخواهم حاصل شد و تولید انبوه میوه‌ها را در همان فضای ۵ هزار مترمربعی گلخانه آغاز کردم تا جایی که ۶۳۰ نهال پاپایا در مساحتی معادل ۳ هزار و ۷۰۰ مترمربع و ۳۶۰ اصله لیمو لایم‌کوات در مساحتی به اندازه ۸۰۰ مترمربع از بهترین نوع رقم کشت کردم و وسعت باقی مانده زیر کشت موز و رزبری قرار گرفت.
هم اکنون انواع کشت‌ها به بهره‌برداری رسیده و به ثمر نشسته، به عبارتی اتفاقی که در نگاه اول غیر باور به نظر می‌رسد و پرورش یک میوه گرمسیری در یک محیط سردسیری عجیب بود، نتیجه داد».
نور مصنوعی به جای خورشید
حالا آقای قمری گلخانه‌ای یکدست سبز با درختان به میوه نشسته دارد و از زیر و بم تولید سر در می‌آورد، او در ادامه کلام را به نحوه اجرای این طرح و هزینه‌هایش می‌کشاند و اضافه می‌کند: «رشد میوه‌های استوایی در محیطی مثل همدان هزینه گزافی در بر دارد، هزینه‌هایی مثل تامین سوخت چون مادام باید دمای بین ۲۸ تا ۳۰ درجه و رطوبتی بین ۵۰ تا ۶۰ درجه تامین شود تا میوه رشد کافی داشته باشد. علاوه بر دما و و رطوبت، نور مستقیم هم از الزامات رشد میوه‌های استوایی به حساب می‌آید.
بنابراین استفاده از نور مصنوعی برای جلوگیری از خواب درخت در همدان ضروری است، باید در گلخانه‌ها نوردهی مصنوعی ایجاد شود تا کمتر در فصل زمستان به خواب رود و بتواند عملیات فتوسنتز را انجام دهد و محصول رشد کند.
با توضیحات ارائه شده می‌توان نتیجه گرفت تولید محصولات استوایی هزینه زیادی دارد که با حمایت جهاد کشاورزی می‌توان تا حدودی از پس هزینه‌ها برآمد».
پاپایا محصولی کم‌آب‌بر
این قسمت گفت‌وگو آقای قمری به توضیح و تشریح رشد و نمو میوه‌های استوایی می‌پردازد و ادامه می‌دهد: «میوه‌های استوایی مثل سیب و گلابی یا دیگر محصولات باغی نیستند بلکه هر هفته از هر درخت یکی دو تا محصول برداشت می‌شود البته از روزی که نهال کاشته شود بین ۲ تا ۳ سال داخل گلخانه می‌ماند و در طول این سه سال میوه‌دهی دارد. پیش‌تر گفتم برای تولید انبوه میوه‌های استوایی نور و دمای خاص الزامی است تا تولید نتیجه بخش باشد، از سوی دیگر هم باید تاکید کنم این محصول باغی کمتر از محصولات صیفی گلخانه‌ای آب نیاز دارد و از نظر ترکیبات هم بسیار مقرون به صرفه است.
حتی نیروی انسانی کمتری درگیر کاشت و برداشت محصولی مثل پاپایا خواهند شد و صرفه اقتصادی در کنار فواید بی‌نظیر و بی‌شمار دارد و به عنوان مواد درمانی مصرف می‌شود».
غریبی میوه استوایی در همدان
این تولیدکننده خاصیت‌های درمانی میوه‌های استوایی به ویژه پاپایا را برمی‌شمرد و گریزی به بازار داخلی می‌زند و می‌گوید: «با وجود خواص فراوان و درمان بیماری‌های مثل گوارشی و روده‌ای یا پیشگیری از انواع سرطان‌ها و بیماری‌های قلبی؛ هنوز به خوبی بین مردم جا نیفتاده و ارزش واقعی آن شناخته نشده، تا زمانی هم که این میوه جایگاه اصلی خود را پیدا نکند از نظر قیمتی پایین‌تر از آنچه که باید عرضه می‌شود.
در حالی که برای ادامه تولید میوه‌های استوایی باید شناسایی در بازار داخلی صورت گیرد، فعلا در بازار هر کیلو پاپایا بین ۸۰ تا ۹۰ هزار تومان به فروشنده داده می‌شود و مغازه‌دار هم قیمتی معادل ۱۰۰ تا ۱۱۰ هزار تومان عرضه می‌کند ولی قیمت ۸۰ تا ۹۰ هزار تومان گاهی سر به سر تولید و بعضی مواقع هم کمتر از هزینه‌های تولید است.
در حال حاضر تولید پاپایا در مقایسه با محصولی مثل فلفل دلمه‌ای سود کمتری عاید کشاورز می‌کند اما خب مزایایی هم دارد به ویژه مزیت‌های دارویی یا جلوگیری از خروج ارز برای ورود میوه و استفاده مردم از میوه‌های گرمسیری و مناسب طبع و مزاج گرم.»
پایان پیام/ ۸۹۰۳۲
منبع: فارس
کلیدواژه: میوه پاپایا تولید پاپایا پاپایا میوه های گرمسیری میوه استوایی کاشت پاپایا کاشت پاپایا در گلخانه میوه های استوایی آقای قمری هزینه ها میوه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۸۹۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زمان بازگشت به جنوب خط استوا
بزرگ‌ترین و گسترده‌ترین قاره در نیم‌کره جنوبی با جمعیتی بیش از یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون نفر. این قاره همچنین دومین قاره پرجمعیت جهان پس از آسیا نیز هست. آفریقا شامل ۵۴ کشور مستقل و کاملاً به رسمیت شناخته شده و هشت قلمرو است.
ماداگاسکار و چندین مجمع‌الجزایر نیز جزوی از این قاره هستند. الجزایر بزرگ‌ترین کشور این قاره در شمالی‌ترین بخش و حاشیه دریای مدیترانه آرمیده است و آفریقای جنوبی در جنوب این قاره یکی از شاهراه‌های کشتیرانی را در اختیار دارد و این هر دو کشور روابط بسیار خوبی با ایران دارند و هردو تاریخ بسیار تیره‌ای از حضور استعمار تجربه کرده‌اند.
این روزها اما مقامات عالی اقتصادی حدود ۴۰ کشور از این ۵۴کشور در ایران به سر می‌برند تا در دومین اجلاس ایران و آفریقا حضور پیدا کنند. اجلاسی که بیش از هرچیز عزم جزم ایران برای بازگشت فعالانه به قاره سیاه را به نمایش می‌گذارد؛ زیرا کشورمان پیش از این هم در دوره‌های مختلف به آفریقا رفته و در برهه‌هایی حتی توانسته با استفاده از فرهنگ غنی خود به نظام‌سازی هم بپردازد. حکومت فاطمیون در این قاره را شاید بشود یکی از معروف‌ترین حکومت‌هایی دانست که ارتباط تنگاتنگی با ما داشته‌اند.
اما با گذشت زمان روابط ایران با آفریقا متأثر از دو عامل مهم به‌شدت به محاق رفته است. این دو عامل هم چیزی نیست مگر ضعف مفرط نظامات حاکم بر ایران در دو دوره پهلوی و قاجار و همچنین حضور پررنگ استعمار در قاره زرخیز آفریقا. هردو این عوامل بیش از هرچیز به ضرر سیاهان تمام شده است.
با پیروزی انقلاب اسلامی دو اصل اساسی به سیاست خارجی ایران بازگشت که به‌طور خلاصه می‌توان آن‌ها را این‌گونه تقریر کرد.
۱- ضدیت با امپریالیسم و استعمار: اولین و شاید مهمترین پیام امام خمینی(ره) در انقلاب کبیر ایشان ضدیت با استعمار مادی و معنوی است. امام(ره) با جهان شناسی خاص خود رسالت اصلی انسان را مبارزه برای رسیدن به قرب الهی تعریف می‌کردند و همین امر زمینه مبارزه با دشمنان این سلوک را فراهم می‌کند. پر واضح است اصلی‌ترین دشمن انسان در این مسیر طاغوت‌ها هستند که مستقیم از قدیمی‌ترین دشمن انسان، یعنی شیطان دستور می‌گیرند. به‌این شکل امام خمینی(ره) ضدیت با استعمار و امپریالیسم را در ادامه مبارزه فردی و جمعی با شیطان می‌دانند. همین اهمیت و گستردگی سبب شده این اصل به مهمترین اصل در سیاست خارجی ایران تبدیل شود.
۲- ثبات به نفع مردم: دومین اصل مهم انقلاب اسلامی در سیاست خارجی‌اش پس از تلاش برای آزاد شدن انسان‌ها از بندهای استعمار، رساندن آن‌ها به ثبات است. این یک اصل قرآنی مهم است، آنجا که این کتاب مقدس امر به ایجاد اصلاح در امور برادران می‌کند. این‌گونه است که در پرونده‌ها و پروژه‌های مختلفی ایران تلاش کرده همواره نقش میانجی را داشته باشد.
این دو اصل مقدمات نظری ارتباطات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایران را در هر نقطه دنیا تأمین کرده و می‌کند. مرور روابط ایران با قاره سیاه در دو دهه گذشته هم نشان از اجرایی شدن همین دو اصل دارد. ایران در کشورهای مختلف آفریقایی همواره تلاش کرده ملت این قاره را برای رهایی از چنگال استعمار غربی بیدار کند و به همین دلیل است که می‌بینیم از جنبش‌های این قاره حمایت می‌کند؛ چه این جنبش‌ها در الجزایر در شمال باشند، چه در آفریقای جنوبی در جنوب این قاره. همچنین ایران تلاش کرده با تأمین نیازهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری دولت‌های مستقل به آن‌ها برای بازگرداندن ثبات به این کشورها کمک کند. حضور ایران در لیبی، اتیوپی و حتی الجزایر را می‌توان در همین زمینه ارزیابی کرد.
بنابراین مرور اتفاقات تاریخی دو دهه گذشته نشان می‌دهد ایران تصمیم گرفته بار دیگر به جنوب خط استوا بازگردد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»